भंडाऱ्यातल्या
किटाडी या खेड्यात राहणारा, खेळांची आवड असणारा, योगेश्वर रवींद्र
घाटबांधे. पोलिओमुळे अपंगत्व आलं. मात्र, त्याने खेळण्याची जिद्द सोडली
नाही. गेल्या महिन्यात अपंगाच्या वरिष्ठ आणि कनिष्ठ गटाच्या
राज्यस्तरीय मैदानी अजिंक्यपद स्पर्धा पुण्यात झाल्या. त्यात योगेश्वरने
एफ-56 गटात भालाफेक, थाळीफेक आणि गोळाफेक स्पर्धेत कांस्यपदक पटकावलं ते
केवळ जिद्दीच्या बळावर. ही काही त्यांची पहिलीच पदकं नाहीत. राज्य आणि
राष्ट्रीय स्प
र्धेत एकूण ४५ पदकं त्यांनी आतापर्यंत मिळवली आहेत. यात १७ सुवर्ण, १५ रौप्य आणि १३ कांस्य पदकं आहेत. नागपूरच्या विरजा अपंग प्रशिक्षण संस्थेच्या, स्वतःही अपंग असलेल्या
अध्यक्षा रेणुका बीडकर यांच्याकडून प्रेरणा आणि पहिली संधी मिळाली.
योगेश्वर ४ आंतरराष्ट्रीय, ५ राष्ट्रीय, १५ राज्यस्तरीय स्पर्धेत सहभागी
झाला. २००७-०८ मध्ये चेन्नई इथं झालेल्या आठ देशांच्या स्पर्धेपासून
योगेेश्ववरच्या क्रीडा कारकिर्दीला खरा आकार मिळाला. नागपूर इथं झालेल्या
अपंगांच्या आंतरराष्ट्रीय स्तरावरच्या तसंच बंगळुरू, चंदिगढ, गाझियाबाद,
जयपूर इथं भरलेल्या राष्ट्रीय स्पर्धांमध्येही तो सहभागी झाला. २०१५ मध्ये
गाझियाबाद इथं झालेल्या पॅराअॅथलेटिक्स राष्ट्रीय स्पर्धेत महाराष्ट्राचं
कर्णधारपद त्याने भूषवलं. या स्पर्धांमध्ये भालाफेक, थाळीफेक प्रकारात
कांस्यपदक मिळवून आपली योग्यता योगेश्वरने सिद्ध करून दाखवली.
खेळाप्रमाणे शिक्षणावरही योगेश्वरने पकड ठेवली आहे. त्याने एमए,
बीएडपर्यंतचं शिक्षण पूर्ण केलं आहे . पाच वर्ष किटाडीमधेच कनिष्ठ
महाविद्यालयात अर्धवेळ प्राध्यापक म्हणून त्याने काम केलं. सध्या गावीच
पाणलोट समिती सचिव म्हणून योगेश्वर काम करत आहेत. त्याच्या या कामाची दखल
घेत त्याची किटाडीचे विशेष कार्यकारी अधिकारी म्हणून निवड करण्यात आली आहे.
ऑलम्पिक स्पर्धेमध्ये भारताचं प्रतिनिधित्व करून देशाला सुवर्णपदक
मिळवून देण्याची त्याची इच्छा आहे. त्यासाठी शासनानं मदत करावी अशी
योगेश्वरची अपेक्षा आहे. स्वत:ला दुबळं समजू नका. मनात जिद्द असेल, तर
जगात कोणतीच गोष्ट अशक्य नाही, असं योगेश्वरचं देशातल्या युवा अपंगाना
सांगणं आहे.
-हर्षा रोटकर.
No comments:
Post a Comment