Monday 4 December 2017

खादीचे चाहते असलेले झाडवाले बाबा



ते स्वतः चरख्यावर सूत कातून त्याचेच कपडे वापरतात. स्नानासाठी स्वतः तयार केलेला साबण वापरतात. स्वतःचे कपडे धुतात. दंतमंजनही घरीच तयार करतात. स्वतःच्या लग्नातही त्यांनी खादीचेच कपडे घातले. शिवाय वधूलाही खादीचीच साडी घेतली. लग्नात हुंडा घेतला नाही. वयाच्या ६७ व्या वर्षीही त्यांना चष्मा लागलेला नाही. गेल्या ४० वर्षांपासून त्यांनी कोणत्याही प्रकारचे औषध घेतलेलं नाही. हे हिंगोलीतले दादाराव शिंदे. सेवानिवृत्त शिक्षक. १९५० सालचा जन्म. वयाच्या २२ व्या वर्षी त्यांनी खादीचा अंगीकार करून निर्व्यसनीश, स्वावलंबी जीवन जगण्याचा निर्धार केला. 



जयप्रकाश नारायण यांच्या विचाराने प्रेरित होऊन दादाराव शांतीसेनेत सहभागी झाले. वसमत येथील जेष्ठ स्वातंत्र्य सेनानी गंगाप्रसाद अग्रवाल यांच्या प्रेरणेने त्यांनी समाजकार्याला सुरुवात केली. त्यांचं मूळ गाव बाभळी ता.कळमनुरी. इथल्या व्यसन सोडून देणाऱ्या व्यक्तीस ते एक हजार रुपये बक्षीस देतात. आतापर्यंत त्यांनी १२ जणांना असं बक्षीस दिलं आहे. शिवाम्बू चिकित्सा पद्धतीचे ते प्रखर समर्थक आणि प्रचारक. मानवी मुत्राचे अभ्यासक. या बाबत १९९९ साली, मुंबईतल्या राज्य विज्ञान प्रदर्शनात विविध प्रयोग सादर केले होते. २००० साली कोल्हापूरला झालेल्या इंटरनॅशनल वर्कशॉप ऑफ नॅचरोपॅथी अँड शिवाम्बू या जागतिक परिषदेत ते निमंत्रित होते.
नांदेडच्या स्वामी रामानंद तीर्थ मराठवाडा विद्यापीठाने त्यांची ‘स्वदेशी तज्ञ’ म्हणून सल्लागार समितीवर नियुक्ती केली आहे. अंधश्रद्धा निर्मूलन समितीच्या हिंगोली जिल्हा कार्याध्यक्षपदी त्यांनी काम केलं आहे.
सध्या पर्यावरण आणि वृक्ष संवर्धनासाठी दादाराव कार्यरत आहेत. हिंगोली शहरात स्थानिक रहिवाशांसह त्यांनी वृक्षारोपणाचं काम हाती घेतलं आहे. या कार्यात त्यांनी आतापर्यंत एक हजाराच्या वर झाडांची लागवड केली आहे. झाडांचं संगोपन व संवर्धन चांगल्या रीतीने होण्यासाठी त्या झाडांना संरक्षक जाळ्या लावण्यासाठीही ते पुढाकार घेतात. या कामामुळे त्यांची ‘झाडवाले बाबा’ अशी नवीन ओळख निर्माण झाली आहे. त्यांच्या कुटुंबातल्या प्रत्येकाच्या वाढदिवसाला ते एक झाड लावतात. अतिशय साधी राहणी असलेले निरोगी, आनंदी दादाराव शिंदेे. एक प्रेरणादायी व्यक्तिमत्व.

- गजानन थळपते.

No comments:

Post a Comment