"कोण रे ही?"
"पप्पा मागच्या वर्षी माझ्या क्लासमध्ये होती आता तिची डिव्हिजन बदलली.आम्ही बोलतो चांगले."
मानस मागच्या आठवड्यात टिटवाळ्याला शाळेच्या ट्रीपला गेला होता,रात्री त्याला आणण्यासाठी मी गेलो तेंव्हा ट्रॅव्हल्स मधून उतरल्यानंतर मुलं एकमेकांना बाय करत होती. मानसला घेऊन निघतांना 2 बारीक हात हलले म्हणून मी वळून पाहिलं, छोटीशी मुलगी मानसला बाय करत होती म्हणून मी विचारलं. कारण सकाळी जाताना यांच्या क्लासमध्ये मला ती मुलगी दिसली नव्हती. मुलामुलींमधला भेद दूर झाल्याचं मला प्रकर्षाने जाणवलं ते इथे. आमच्या शालेय जीवनात असं चित्र नव्हतं. मुलं मुली बोलत नव्हते,एकत्र बसत नव्हते, हा दहावीत गेल्यावर काही वर्ग मैत्रिणींशी बोलल्याचं मला आठवतं. त्यामानाने मानस यंदा 6 वी लाच.
प्रथमेश आणि मानस माझी 2 मुलं. प्रथमेश 10 वी ला तर मानस 6 वीला. दोघ अभ्यासासोबतच संगणक, फुटबॉल, स्केटिंग, फोटोग्राफीमध्ये परफेकट. मुलामुलींचा भेद न पाळणारी ही पिढी, यांच्या रोजच्या फुटबॉलच्या खेळात मुलीसुद्धा आहेत आणि सगळे गुण्यागोविंदाने खेळतात-राहतात. त्यामुळे माझ्या दोन्ही मुलांत मुलगा मुलगी हा भेद आलाच नाही. अर्थातच घरात मोठ्या भावाची मुलगी आणि माझ्या बहिणीच्या यांच्यापेक्षा वयाने मोठया असलेल्या मुली यांच्यातील सुसंवादाने हे लवकर रुळले असावेत. त्यामुळे स्केटिंग, फुटबॉल, शाळा किंवा गणपती, नवरात्र, नववर्षाचे कार्यक्रम असो आजूबाजूच्या मुलामुलींसोबत ते रुळले आहेत. त्यामुळे कुणा मुलामुलींशी त्यांचं भांडण झालेलं आम्हाला तरी आठवत नाही.
गुगल, युट्यूब वरून मुलं आपल्या ज्ञानात भर घालत असली तरी माझ्या बायकोचं दिपालीच मुलांवर लक्ष असतंच. वेळेवर अभ्यास करून मुलं खेळायला जास्त जातात ही तिची एकमात्र तक्रार असली तरी मुलं मुली एकत्र खेळतात, गप्पाटप्पा मारतात त्यामुळे त्या सर्वांत सुसंवाद आहे, ते खेळासोबतच अभ्यासवरही चर्चा करतात, नवरात्र, गणपतीमध्ये एकत्र कार्यक्रम साजरे करतात, स्टेज ऍक्टिव्हिटी करतात. त्यामुळे त्यांच्यात मुलामुलींचा भेदभाव आला नाही. त्यांना एकमेकांबद्दल सुरक्षित वाटतं हे दिसतंय.
प्रथमेश 10 वीला असून 'स्कुल कॅप्टन' आहे त्यामुळे त्याचा शाळेतल्या टीचर्सशी चांगला सुसंवाद आहे सोबतच विद्यार्थ्यांशी सुद्धा. शाळेतली जबाबदारी तो व्यवस्थित पार पाडतो आणि हुशार असल्याने त्यांचं याच्यावर लक्ष असत. बाकी या पिढीतले कॉम्प्युटर,लॅपटॉप,मोबाईलचे ज्ञान माझ्याही मुलांनी कोळून प्यायले आहे. लॅपटॉप- मोबाइलच्या माझ्या समस्यांचं निराकरण त्यांच्याच कडून होत असतं. जेव्हढा प्रथमेश तेवढाच मानस सुद्धा परफेकट. कपडे इस्त्री करणं, आईला कामात मदत करणं, फिरायला गेल्यावर फोटो काढणं आणि तेवढ्यासाठी पप्पांच्या मागे लागणं ही मानसची खासियत. शाळेच्या फुटबॉल टीममध्ये असून स्पोर्ट डे ची साहेबांची तयारी चालू आहे. याचा फुटबॉलचा खेळ पाहून त्याला ग्राउंडवर मोठी मागणी असते. दोन्ही मुलांच्या या भरीव कामगिरीने मी आणि दिपाली समाधानी आहोत. 10 वीत चांगले यश मिळावे आणि त्या पाठोपाठ मानसची प्रगती सुद्धा होत राहो. सोबत त्यांचं सोशल लाइफ सुद्धा निरपेक्ष असावं ही मनोकामना.
शालेय जीवनातच दोघांच्या मनातून मुलगा मुलगी हा भेद नाहीसा झालाय. त्यांचं लाजणं बुजण दूर झालं, संकोच दूर झाला तर त्यामुळे पुढील आयुष्यात ते निकोप जीवन जगतील, सामाजिक जीवनात यशस्वी राहतील यात वाद नाही.
मानस मागच्या आठवड्यात टिटवाळ्याला शाळेच्या ट्रीपला गेला होता,रात्री त्याला आणण्यासाठी मी गेलो तेंव्हा ट्रॅव्हल्स मधून उतरल्यानंतर मुलं एकमेकांना बाय करत होती. मानसला घेऊन निघतांना 2 बारीक हात हलले म्हणून मी वळून पाहिलं, छोटीशी मुलगी मानसला बाय करत होती म्हणून मी विचारलं. कारण सकाळी जाताना यांच्या क्लासमध्ये मला ती मुलगी दिसली नव्हती. मुलामुलींमधला भेद दूर झाल्याचं मला प्रकर्षाने जाणवलं ते इथे. आमच्या शालेय जीवनात असं चित्र नव्हतं. मुलं मुली बोलत नव्हते,एकत्र बसत नव्हते, हा दहावीत गेल्यावर काही वर्ग मैत्रिणींशी बोलल्याचं मला आठवतं. त्यामानाने मानस यंदा 6 वी लाच.
प्रथमेश आणि मानस माझी 2 मुलं. प्रथमेश 10 वी ला तर मानस 6 वीला. दोघ अभ्यासासोबतच संगणक, फुटबॉल, स्केटिंग, फोटोग्राफीमध्ये परफेकट. मुलामुलींचा भेद न पाळणारी ही पिढी, यांच्या रोजच्या फुटबॉलच्या खेळात मुलीसुद्धा आहेत आणि सगळे गुण्यागोविंदाने खेळतात-राहतात. त्यामुळे माझ्या दोन्ही मुलांत मुलगा मुलगी हा भेद आलाच नाही. अर्थातच घरात मोठ्या भावाची मुलगी आणि माझ्या बहिणीच्या यांच्यापेक्षा वयाने मोठया असलेल्या मुली यांच्यातील सुसंवादाने हे लवकर रुळले असावेत. त्यामुळे स्केटिंग, फुटबॉल, शाळा किंवा गणपती, नवरात्र, नववर्षाचे कार्यक्रम असो आजूबाजूच्या मुलामुलींसोबत ते रुळले आहेत. त्यामुळे कुणा मुलामुलींशी त्यांचं भांडण झालेलं आम्हाला तरी आठवत नाही.
गुगल, युट्यूब वरून मुलं आपल्या ज्ञानात भर घालत असली तरी माझ्या बायकोचं दिपालीच मुलांवर लक्ष असतंच. वेळेवर अभ्यास करून मुलं खेळायला जास्त जातात ही तिची एकमात्र तक्रार असली तरी मुलं मुली एकत्र खेळतात, गप्पाटप्पा मारतात त्यामुळे त्या सर्वांत सुसंवाद आहे, ते खेळासोबतच अभ्यासवरही चर्चा करतात, नवरात्र, गणपतीमध्ये एकत्र कार्यक्रम साजरे करतात, स्टेज ऍक्टिव्हिटी करतात. त्यामुळे त्यांच्यात मुलामुलींचा भेदभाव आला नाही. त्यांना एकमेकांबद्दल सुरक्षित वाटतं हे दिसतंय.
प्रथमेश 10 वीला असून 'स्कुल कॅप्टन' आहे त्यामुळे त्याचा शाळेतल्या टीचर्सशी चांगला सुसंवाद आहे सोबतच विद्यार्थ्यांशी सुद्धा. शाळेतली जबाबदारी तो व्यवस्थित पार पाडतो आणि हुशार असल्याने त्यांचं याच्यावर लक्ष असत. बाकी या पिढीतले कॉम्प्युटर,लॅपटॉप,मोबाईलचे ज्ञान माझ्याही मुलांनी कोळून प्यायले आहे. लॅपटॉप- मोबाइलच्या माझ्या समस्यांचं निराकरण त्यांच्याच कडून होत असतं. जेव्हढा प्रथमेश तेवढाच मानस सुद्धा परफेकट. कपडे इस्त्री करणं, आईला कामात मदत करणं, फिरायला गेल्यावर फोटो काढणं आणि तेवढ्यासाठी पप्पांच्या मागे लागणं ही मानसची खासियत. शाळेच्या फुटबॉल टीममध्ये असून स्पोर्ट डे ची साहेबांची तयारी चालू आहे. याचा फुटबॉलचा खेळ पाहून त्याला ग्राउंडवर मोठी मागणी असते. दोन्ही मुलांच्या या भरीव कामगिरीने मी आणि दिपाली समाधानी आहोत. 10 वीत चांगले यश मिळावे आणि त्या पाठोपाठ मानसची प्रगती सुद्धा होत राहो. सोबत त्यांचं सोशल लाइफ सुद्धा निरपेक्ष असावं ही मनोकामना.
शालेय जीवनातच दोघांच्या मनातून मुलगा मुलगी हा भेद नाहीसा झालाय. त्यांचं लाजणं बुजण दूर झालं, संकोच दूर झाला तर त्यामुळे पुढील आयुष्यात ते निकोप जीवन जगतील, सामाजिक जीवनात यशस्वी राहतील यात वाद नाही.
- अनंत साळी
No comments:
Post a Comment